24/7/12

231. View




View 

12 σχόλια:

dodo είπε...

Ξεκίνησα να σχολιάσω την ερημιά καί την μοναξιά τού κολονακίου, είδα όμως ότι τελικώς συνοδεύεται από άλλο όμοιο καί χάρηκα που έχει παρέα... :-Ρ

Mariela είπε...

Αλό-χα-μπατίπι....

Margo είπε...

Πώς φαίνονται οι αδειούχοι, λίγα λόγια και θάλασσα στο επίκεντρο. Ελπίζω δηλαδή η θέα να είναι από στιγμές διακοπών..

H.Constantinos είπε...

Dodo, μετά από τόοοσα χρόνια η σχέση έχει βαλτώσει, έχει πιά καταντήσει βαρετή καθημερινότητα, αλλά τέλος πάντων, από το ντιπ-καταντίπ, καλά είναι κι έτσι...

H.Constantinos είπε...

Καλώστην την μαυρισμένη-σοκολατί Μαριέλα από την εξωτική Νάξο!

H.Constantinos είπε...

Margo, στην εποχή μας η άδεια έχει πολλά κοινά με την αναδουλειά!
Δυστυχώς η θέα είναι από Σαρωνικό... -όχι ότι έχει κακή θέα ο Σαρωνικός δηλαδή!

Mariela είπε...

Τώρα αυτό το σοκολατί σηκώνει συζήτηση... προς το παρόν είναι light brown....

H.Constantinos είπε...

Φαντάζομαι λόγω της απαραίτητης antiUV προστασίας...

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Αποκάλυψες ότι βλέπουμε Σαρωνικό και η θέα μού θύμισε κάτι βραχάκια ανάμεσα στην Παλαιά Φώκαια και το Θυμάρι όπου πηγαίναμε για ψάρεμα.
Αλλά εκεί τα κολονάκια δεν ήταν ξεμοναχιασμένα. Αγκαλιασμένα ήταν ή, μάλλον, πιασμένα ώμο με ώμο σε χορό κυκλωτικό της ασφάλτου :)
Από τα χρώματα του ουρανού, να υποθέσω ότι η θέα αιχμαλωτίστηκε μια καυτή μέρα που η Αθήνα ψηνόταν;
Εγώ πάντως δροσίστηκα και κάλμαρα!

H.Constantinos είπε...

Υπατία, ψηνόταν η Αθήνα όπως συνεχίζει να ψήνεται και τώρα, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό, ο ουρανός είχε πρασινίσει από τα νεύρα του με αυτά που έβλεπε να συμβαίνουν εκεί κάτω στην ταλαίπωρη πόλη!
(Εγώ πάντως δυσκολεύομαι να καλμάρω...)

Ανώνυμος είπε...

Κανείς δεν είναι μόνος μπροστά σε τόση απεραντοσύνη.

H.Constantinos είπε...

Σωστό αυτό!!