Κάτι οι έρημοι σιδηροδρομικοί σταθμοί, κάτι οι λάσπες στα μπαμπακοχώραφα, σαν να βλέπω τους συνεργάτες τού επιφανούς σκηνοθέτη να καβαλούν το τζιπ τους και να παίρνουν από πίσω τον φακό τού Γουίντσκρην, γιά να ανακαλύψουν τις τοποθεσίες τής επόμενης ταινίας του! :-)
Ωωωω τέλειο! Αυτά τα σουρεαλιστικά είναι τα αγαπημένα μου -όπως θα έχεις καταλάβει! Στην πρώτη μου αρέσουν τα 'φαντάσματα' που αχνοφαίνονται στο βάθος και μπροστά από τα βουνά. Στη δεύτερη μου αρέσουν τα δάκρυα που φαίνεται να έχουν κυλήσει από το δέντρο πίσω στην ευθεία. Στη τρίτη νιώθω σαν να λούζομαι τις αχτιδούλες του Ήλιου που πέφτουν... Niiiiiice............... :)) ξ.
ναι,αυτά εννοώ και γω τα λατρεύω όλες όμως οι φωτό που έχω τραβήξει είναι εν κινήσει, γιατί είμαστε πάντα περαστικοί με το αυτοκίνητο και είναι πολύ δύσκολο να σταματήσει κάποιος εκεί, πόσο μαλλον για φωτό...
Είχα γράψει πριν από λίγο ένα σχόλιο και δεν το βλέπω, κάτι θα πάτησα κατά λάθος:))ξαναγράφω:
Ποιητικός τίτλος και ατμοσφαιρικές εικόνες! Η πρώτη ιδιαίτερη, με τα λεπτεπίλεπτα κλαδιά και τους γερμένους κορμούς των δένδρων, και τη συστοιχία των δένδρων που διαφαίνεται αμυδρά στο βάθος!
Ντόντε, ελπίζω να μπορέσω να ανταποκριθώ κατά κάποιον τρόπο σε αυτά τα καθήκοντα, μιά και τυγχάνω πτυχιούχος της ΑΣΕΣ Μενδενίτσας (Ανωτάτη Σχολή Ελαιοχρωματιστών & Σοβατζήδων).
H φύση συμπάσχει ....; ο τίτλος δίνει ουσία στις φωτό σου !!! μ'αρέσει πολύ στην 2η που είναι σαν να σχηματίζεται ο χάρτης της γής και η υποψία ουράνιου τόξου στην τελευταία βοηθάει την ανάγκη αισιοδοξίας !!
Είχε κάτι από Αγγελόπουλο όλο το ποστ.. Φωτο, τίτλος.. Να σου πω μου έχουνε λείψε παρα πολύ τέτοια μέρη.. Ξεκουράζεται το μάτι και το μυαλό.. Φιλάκια..
Ο χωματόδρομος που δακρύζει.
35 σχόλια:
ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΩΜΑΤΟΔΡΟΜΟΙ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΖΟΥΝ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ.
Κάτι οι έρημοι σιδηροδρομικοί σταθμοί, κάτι οι λάσπες στα μπαμπακοχώραφα, σαν να βλέπω τους συνεργάτες τού επιφανούς σκηνοθέτη να καβαλούν το τζιπ τους και να παίρνουν από πίσω τον φακό τού Γουίντσκρην, γιά να ανακαλύψουν τις τοποθεσίες τής επόμενης ταινίας του! :-)
στο είπα... ήρθα
μπαμπακοχώραφα ή καπνοχώραφα;
όλα ίδια μου φαίνονται εμένα
κάποια στιγμή πρέπει να σου στείλω και κάτι φωτό από τον σιδ. σταθμό της Χαλκίδας
έλεγα θα πάρω νέα μηχανή και θα κάνω καλύτερες αλλά δεν το βλέπω να γίνεται σύντομα...
Καλό μήνα Σκρουτζάκο, νάσαι καλά!
Ντόντε, καλό, μου άρεσε...
Ο φακός του Windscreen επειδή δεν βρίσκει πάντα τα σκηνικά που θα ήθελε, λέει να αρχίσει να τα στήνει. Σύντομα.
Logia, μπαμπακοχώραφα είναι!
Εχω ένα σωρό φωτό από Χαλκίδα, αλλά όχι από τον σταθμό...
Δεν είναι απαραίτητη η ακριβή μηχανή, το σκηνικό είναι που κάνει τα περισσότερα...
τις έστειλα λοιπόν...
έχεις και κείνα τα λιθόκτιστα παλιά εργοστάσια με τις ψηλές καμινάδες;
άμα είναι να στα στείλω και αυτά...
πολύ ποιητικός τίτλος πάει αντάμα με τις όμορφες φωτό σου
Ωωωω τέλειο! Αυτά τα σουρεαλιστικά είναι τα αγαπημένα μου -όπως θα έχεις καταλάβει!
Στην πρώτη μου αρέσουν τα 'φαντάσματα' που αχνοφαίνονται στο βάθος και μπροστά από τα βουνά.
Στη δεύτερη μου αρέσουν τα δάκρυα που φαίνεται να έχουν κυλήσει από το δέντρο πίσω στην ευθεία.
Στη τρίτη νιώθω σαν να λούζομαι τις αχτιδούλες του Ήλιου που πέφτουν...
Niiiiiice...............
:))
ξ.
Τέλειες!! Θα αρχίσεις να σκηνοθετείς διαβάζω...Ενδιαφέρον!! Αναμένουμε!!
Τρελοτουρίστρια
Logia, τις έλαβα, ευχαριστώ!
Υποθέτω εννοείς αυτά που είναι στην έξοδο προς νότια Εύβοια, δεν έχω σταματήσει εκεί γιά φωτό έως τώρα.
Βαγγέλη, ευχαριστώ!
Ξένια, ναι, το έχω καταλάβει ότι έχεις μιά τάση προς τα σουρεαλιστικά...
Οπως επίσης έχω καταλάβει ότι διαθέτεις φαντασία!
Τρελοτουρίστρια, όχι ακριβώς να σκηνοθετώ, όμως αναμείνατε...
ναι,αυτά εννοώ και γω τα λατρεύω
όλες όμως οι φωτό που έχω τραβήξει είναι εν κινήσει, γιατί είμαστε πάντα περαστικοί με το αυτοκίνητο και είναι πολύ δύσκολο να σταματήσει κάποιος εκεί, πόσο μαλλον για φωτό...
Είχα γράψει πριν από λίγο ένα σχόλιο και δεν το βλέπω, κάτι θα πάτησα κατά λάθος:))ξαναγράφω:
Ποιητικός τίτλος και ατμοσφαιρικές εικόνες!
Η πρώτη ιδιαίτερη, με τα λεπτεπίλεπτα κλαδιά και τους γερμένους κορμούς των δένδρων, και τη συστοιχία των δένδρων που διαφαίνεται αμυδρά στο βάθος!
υγ. θυμίζει και το "λιβάδι που δακρύζει"
Πολύ ωραίες φωτογραφίες, μου αρέσουν τα χρώματα και η διαύγειά τους.
Μπογιατζήδες θα χρειασθείτε γιά τα σκηνικά; ;-)
Logia, ακριβώς γι'αυτό δεν έχω σταματήσει κι εγώ...
Αστρια, το θυμίζει το λιβάδι, όχι τυχαία...
Καντάβρ, ευχαριστώ.
Ντόντε, ελπίζω να μπορέσω να ανταποκριθώ κατά κάποιον τρόπο σε αυτά τα καθήκοντα, μιά και τυγχάνω πτυχιούχος της ΑΣΕΣ Μενδενίτσας (Ανωτάτη Σχολή Ελαιοχρωματιστών & Σοβατζήδων).
Μιλάμε για μαύρο δάκρυ όμως ε;!!!
H φύση συμπάσχει ....;
ο τίτλος δίνει ουσία στις φωτό σου !!!
μ'αρέσει πολύ στην 2η που είναι σαν να σχηματίζεται ο χάρτης της γής
και η υποψία ουράνιου τόξου στην τελευταία βοηθάει την ανάγκη αισιοδοξίας !!
Μονοπάτια καρδιάς που αντιστέκονται στο δρόμο που χάραξε η Τζούλια και η κάθε Τζούλια. Κι ας είν΄και λασπωμένα.
Σαν τίτλος ταινίας μοιάζει!Όπως και να είναι, οι φωτογραφίες σου είναι πολύ όμορφες με μια μελαγχολία να τις διαπερνά.
Καλό μήνα!
Είχε κάτι από Αγγελόπουλο όλο το ποστ.. Φωτο, τίτλος..
Να σου πω μου έχουνε λείψε παρα πολύ τέτοια μέρη.. Ξεκουράζεται το μάτι και το μυαλό.. Φιλάκια..
An kai oi 3 m aresoun para poli psifizw tin prwti pou vgazei kati grotesque!!!
Emena pali mou 8imizei aderfous Cohen a'la Europe!!!
Κική, και μαύρη πίκρα!
Ξωτικό, συμπάσχει κι αυτή, τί να κάνει η έρμη εδώ που έμπλεξε...
Ηλιογράφε, θα είχε ενδιαφέρον κοντράστ η Τζούλια φωτογραφημένη σε αυτό το σκηνικό...
Ελένη, ευχαριστώ!
Roadartist, εδώ που ζούμε ακόμα και οι λάσπες μας λείπουν...
Αγγελική, μου άρεσε το 2ο σκέλος του σχολίου!
Όντως έτσι: Δάκρυ και τι δάκρυ!!!!...
Δημοσίευση σχολίου