2/3/10

208. Ο χωματόδρομος που δακρύζει



Ο χωματόδρομος που δακρύζει.

35 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΩΜΑΤΟΔΡΟΜΟΙ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΖΟΥΝ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ.

dodo είπε...

Κάτι οι έρημοι σιδηροδρομικοί σταθμοί, κάτι οι λάσπες στα μπαμπακοχώραφα, σαν να βλέπω τους συνεργάτες τού επιφανούς σκηνοθέτη να καβαλούν το τζιπ τους και να παίρνουν από πίσω τον φακό τού Γουίντσκρην, γιά να ανακαλύψουν τις τοποθεσίες τής επόμενης ταινίας του! :-)

logia είπε...

στο είπα... ήρθα
μπαμπακοχώραφα ή καπνοχώραφα;
όλα ίδια μου φαίνονται εμένα

κάποια στιγμή πρέπει να σου στείλω και κάτι φωτό από τον σιδ. σταθμό της Χαλκίδας

έλεγα θα πάρω νέα μηχανή και θα κάνω καλύτερες αλλά δεν το βλέπω να γίνεται σύντομα...

H.Constantinos είπε...

Καλό μήνα Σκρουτζάκο, νάσαι καλά!

H.Constantinos είπε...

Ντόντε, καλό, μου άρεσε...

Ο φακός του Windscreen επειδή δεν βρίσκει πάντα τα σκηνικά που θα ήθελε, λέει να αρχίσει να τα στήνει. Σύντομα.

H.Constantinos είπε...

Logia, μπαμπακοχώραφα είναι!

Εχω ένα σωρό φωτό από Χαλκίδα, αλλά όχι από τον σταθμό...
Δεν είναι απαραίτητη η ακριβή μηχανή, το σκηνικό είναι που κάνει τα περισσότερα...

logia είπε...

τις έστειλα λοιπόν...
έχεις και κείνα τα λιθόκτιστα παλιά εργοστάσια με τις ψηλές καμινάδες;
άμα είναι να στα στείλω και αυτά...

Ανώνυμος είπε...

πολύ ποιητικός τίτλος πάει αντάμα με τις όμορφες φωτό σου

ξι είπε...

Ωωωω τέλειο! Αυτά τα σουρεαλιστικά είναι τα αγαπημένα μου -όπως θα έχεις καταλάβει!
Στην πρώτη μου αρέσουν τα 'φαντάσματα' που αχνοφαίνονται στο βάθος και μπροστά από τα βουνά.
Στη δεύτερη μου αρέσουν τα δάκρυα που φαίνεται να έχουν κυλήσει από το δέντρο πίσω στην ευθεία.
Στη τρίτη νιώθω σαν να λούζομαι τις αχτιδούλες του Ήλιου που πέφτουν...
Niiiiiice...............
:))
ξ.

Crazy Tourists είπε...

Τέλειες!! Θα αρχίσεις να σκηνοθετείς διαβάζω...Ενδιαφέρον!! Αναμένουμε!!

Τρελοτουρίστρια

H.Constantinos είπε...

Logia, τις έλαβα, ευχαριστώ!

Υποθέτω εννοείς αυτά που είναι στην έξοδο προς νότια Εύβοια, δεν έχω σταματήσει εκεί γιά φωτό έως τώρα.

H.Constantinos είπε...

Βαγγέλη, ευχαριστώ!

H.Constantinos είπε...

Ξένια, ναι, το έχω καταλάβει ότι έχεις μιά τάση προς τα σουρεαλιστικά...

Οπως επίσης έχω καταλάβει ότι διαθέτεις φαντασία!

H.Constantinos είπε...

Τρελοτουρίστρια, όχι ακριβώς να σκηνοθετώ, όμως αναμείνατε...

logia είπε...

ναι,αυτά εννοώ και γω τα λατρεύω
όλες όμως οι φωτό που έχω τραβήξει είναι εν κινήσει, γιατί είμαστε πάντα περαστικοί με το αυτοκίνητο και είναι πολύ δύσκολο να σταματήσει κάποιος εκεί, πόσο μαλλον για φωτό...

Άστρια είπε...

Είχα γράψει πριν από λίγο ένα σχόλιο και δεν το βλέπω, κάτι θα πάτησα κατά λάθος:))ξαναγράφω:

Ποιητικός τίτλος και ατμοσφαιρικές εικόνες!
Η πρώτη ιδιαίτερη, με τα λεπτεπίλεπτα κλαδιά και τους γερμένους κορμούς των δένδρων, και τη συστοιχία των δένδρων που διαφαίνεται αμυδρά στο βάθος!

υγ. θυμίζει και το "λιβάδι που δακρύζει"

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίες φωτογραφίες, μου αρέσουν τα χρώματα και η διαύγειά τους.

dodo είπε...

Μπογιατζήδες θα χρειασθείτε γιά τα σκηνικά; ;-)

H.Constantinos είπε...

Logia, ακριβώς γι'αυτό δεν έχω σταματήσει κι εγώ...

H.Constantinos είπε...

Αστρια, το θυμίζει το λιβάδι, όχι τυχαία...

H.Constantinos είπε...

Καντάβρ, ευχαριστώ.

H.Constantinos είπε...

Ντόντε, ελπίζω να μπορέσω να ανταποκριθώ κατά κάποιον τρόπο σε αυτά τα καθήκοντα, μιά και τυγχάνω πτυχιούχος της ΑΣΕΣ Μενδενίτσας (Ανωτάτη Σχολή Ελαιοχρωματιστών & Σοβατζήδων).

kiki είπε...

Μιλάμε για μαύρο δάκρυ όμως ε;!!!

ξωτικό είπε...

H φύση συμπάσχει ....;
ο τίτλος δίνει ουσία στις φωτό σου !!!
μ'αρέσει πολύ στην 2η που είναι σαν να σχηματίζεται ο χάρτης της γής
και η υποψία ουράνιου τόξου στην τελευταία βοηθάει την ανάγκη αισιοδοξίας !!

Ανώνυμος είπε...

Μονοπάτια καρδιάς που αντιστέκονται στο δρόμο που χάραξε η Τζούλια και η κάθε Τζούλια. Κι ας είν΄και λασπωμένα.

eleni είπε...

Σαν τίτλος ταινίας μοιάζει!Όπως και να είναι, οι φωτογραφίες σου είναι πολύ όμορφες με μια μελαγχολία να τις διαπερνά.
Καλό μήνα!

roadartist είπε...

Είχε κάτι από Αγγελόπουλο όλο το ποστ.. Φωτο, τίτλος..
Να σου πω μου έχουνε λείψε παρα πολύ τέτοια μέρη.. Ξεκουράζεται το μάτι και το μυαλό.. Φιλάκια..

Angeliki είπε...

An kai oi 3 m aresoun para poli psifizw tin prwti pou vgazei kati grotesque!!!

Emena pali mou 8imizei aderfous Cohen a'la Europe!!!

H.Constantinos είπε...

Κική, και μαύρη πίκρα!

H.Constantinos είπε...

Ξωτικό, συμπάσχει κι αυτή, τί να κάνει η έρμη εδώ που έμπλεξε...

H.Constantinos είπε...

Ηλιογράφε, θα είχε ενδιαφέρον κοντράστ η Τζούλια φωτογραφημένη σε αυτό το σκηνικό...

H.Constantinos είπε...

Ελένη, ευχαριστώ!

H.Constantinos είπε...

Roadartist, εδώ που ζούμε ακόμα και οι λάσπες μας λείπουν...

H.Constantinos είπε...

Αγγελική, μου άρεσε το 2ο σκέλος του σχολίου!

P. Kapodistrias είπε...

Όντως έτσι: Δάκρυ και τι δάκρυ!!!!...