30/7/08

156. Αι τέσσερις ορφαναί Act II

Act II: Εκ δεξιών, Νάνι και Ταμάρα...

Κείμενο: Ραλού
Φωτογραφίες: H.Constantinos


-Gatchobdevi dai-ko?
(Θα παντρευτείς λοιπόν αδελφούλα ;)
- Diach
(Ναι!)
- Magram ars mosmochoutsi ...!
(Μα είναι γέρος...!)
- Araousavs...
(Δεν πειράζει)

Κυριακή βράδυ, η Νάνι και η Ταμάρα αφού έκαναν το ρεπό της εβδομάδας στο κέντρο της Αθήνας, αγόρασαν ρούχα από τους μικροπωλητές στα γύρω στενά, και επισκέφτηκαν το Γραφείο που τις έφερε λαθραία στην Ελλάδα. Δίπλωσαν τα ευρώ του μισθού τους σε μικρά πακετάκια μέσα σε ρούχα για παιδιά και αδέλφια και τα έστειλαν στην πατρίδα στους δικούς τους.
Μετά, γύρισαν πίσω στην Πειραϊκή και κάθισαν στα βραχάκια να τα πουν λίγο οι δύο τους πριν γυρίσουν στα σπίτια που δουλεύουν.
Γεωργιανές, απ΄τις στρατιές συμπατριωτισσών που κατακλύζουν τις πόλεις της Ελλάδας, αδελφές στα τριάντα κάτι τους, η Νάνι και η Ταμάρα είναι δύο ακόμα οικονομικές μετανάστριες, που εργάζονται λαθραία φροντίζοντας αυτούς τους παππούδες και γιαγιάδες, που τα παιδιά τους δεν έχουν τον χρόνο ή την διάθεση να ασχοληθούν μαζί τους.

- Νάνι-κο, πάει πια, το αποφάσισα.
Ναι το ξέρω ότι είναι γέρος, είναι και στριμμένος καμιά φορά και στα νεύρα του τρώω και καμία μαγκουριά, αλλά έχει και τα καλά του. Να σήμερα, έβγαλε το πορτοφόλι και μου έδωσε 20 ευρώ για να αγοράσω λέει ότι θέλω.
20 ευρώ είναι αυτά, και ο αδελφός μου στην πατρίδα έχει χρέη, επισκεύασαν το παλιό θερμοκήπιο και χρειάζονται ένα σωρό λεφτά, μαϊντανό και αρωματικά θα βάλει, τώρα έχει λίγη ζήτηση από Ρωσία...
Καλά, ο παππούς, μπορεί να μην είναι καλοστεκούμενος αλλά δεν είναι και κακός. Και τι μπορεί να κάνει στην ηλικία του; Μια νοσοκόμα μόνιμη θέλει για την υπόλοιπη ζωή του, που δεν είναι και πολλή...

Γιατί να μην τον παντρευτώ και σε μερικά χρόνια να μου μείνει και εμένα η σύνταξη; Και του έκανα και εξήγηση δηλαδή, παντρειά ξεπαντρειά τα λεφτά θα τα παίρνω κανονικά κάθε μήνα. Άσε που θα αποχτήσω και χαρτιά και θα μπορώ να δουλεύω νόμιμα στην Ελλάδα, μόλις τα τινάξει ο παππούς θα μπορώ να δουλέψω και αλλού στην Ευρώπη, σε λίγα χρόνια ο γιος μου θα μεγαλώσει, μαθαίνει γερμανικά τώρα και θέλει να πάει Γερμανία, έχει καλά μεροκάματα εκεί, αν μπορώ θα πάω κι εγώ μαζί του.
Ευτυχώς τα δικά του παιδιά δεν έχουν αντίρρηση, εκείνος ο γιος του, καλό παιδί, αν και πήγε να κάνει κάτι μια μέρα και του έκοψα την φόρα.
Δεν βαριέσαι Νανι-κο, χήρα δέκα χρόνια τώρα, άλλος άντρας δεν ακούμπησε ούτε το χέρι μου, τον τίμησα εδώ το Γκεόργκι μου, λεβέντης ήτανε και σε όλα του άξιος, ας όψεται το ατύχημα στο εργοστάσιο των παπουτσιών, μέσα σε δύο μέρες ξεψύχησε.
Και ξέρεις, ο παππούς μου τον θυμίζει πολλές φορές, όταν κάθεται και σκέφτεται τα δικά του, έχει κάτι στα μάτια του όπως ο Γκεόργκι μου, τότε στην πατρίδα, όταν αναλογιζόταν τι θα γίνει στο μέλλον...

Θα μου πεις, όσα χρόνια ο παππούς ζει, δεν θα μπορώ να πάω στην πατρίδα να δω το παιδί, γιατί..., και καλά, να πάω, πως θα ξαναγυρίσω όμως, ένα σωρό λεφτά στοιχίζει το ταξίδι ακόμα και με Ελληνικό διαβατήριο.
Δεν βαριέσαι, το παιδί είναι με τα πεθερικά μου, μιλάμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο, είναι κι αυτές οι κάρτες πανάκριβες πανάθεμα τες αλλά τι να κάνουμε, μου λείπει το μικρό μου, ολόκληρος άντρας θα έχει γίνει τώρα ο Κόμπα μου, δεκαπεντάρισε, τρία χρόνια έχω να τον δω... πόσο ήμουν που με έκλεψε ο Γκεόργκι, 17- 18 χρονών, αμέσως τον κάναμε, που να φανταστώ ότι θα βρισκόμουν μετά τόσα χρόνια με τον Γκεόργκι πεθαμένο και τον μικρό στην άλλη μεριά του κόσμου...
Να βρε Νάνι-κο αυτά σκέφτομαι και η καρδιά μου μπερδεύεται, με έφερες σήμερα κι εδώ και βλέπω όλη τούτη την ομορφιά, λένε ότι η ομορφιά είναι στον κόσμο τζάμπα, αλλά... δεν ξέρω. Αν ίσως ο μικρός κοιτάει κι αυτός τον ήλιο που δύει,... μα είναι ο ίδιος ήλιος στην Γεωργία...; τότε τα μάτια μας συναντιόνται πάνω στην ίδια εικόνα... όταν το σκέφτομαι αυτό απορώ, να είμαστε τόσο κοντά και τόσο μακριά ταυτόχρονα...
Ετσι λοιπόν αδελφούλα το αποφάσισα. Τι εδώ τι εκεί, η ζωή είναι η ίδια για μας τους φτωχούς, όπως όταν κοιτάς τον ήλιο που φεύγει, κι αν η ομορφιά είναι τζάμπα όλα τα άλλα πρέπει να τα πληρώσεις.
Με ευρώ και λάρι...
Με απουσίες...
Με χαμένα όνειρα...
Με χαμένους ανθρώπους...

Άντε πάμε τώρα... Νύχτωσε και ο παππούς θα αρχίσει να φωνάζει, μπορεί να θέλει να με παντρευτεί αλλά νοσοκόμα του θα είμαι πάντα...
Άντε πάμε, μαζεύτηκε και κόσμος, να δες αυτές τις δύο που κάτσανε απέναντι και πιάσανε την κουβέντα, Ελληνίδες είναι, τι ανάγκη έχουν αυτές, τα σπίτια τους, τους δικούς τους, τις δουλειές και τα λεφτά τους, όλα τόσο κοντά τους που να τα φτάνει το χέρι τους.
Άντε πάμε... Να! Βλέπω να έρχεται το λεωφορείο, έχω άλλα δέκα λεπτά διαδρομή πριν φτάσω στο σπίτι.
Εισιτήρια έχεις; Ουφ ακρίβυναν κι αυτά...
Άντε... σε πίκρανα και σένα... τι να κάνουμε που μείναμε κι οι δύο ορφανές και ξενιτεμένες, έχω εγώ άλλο άνθρωπο να μιλήσω...

Chamishidopisha Nani-co...
(καληνύχτα Νανι μου)
Chamishidopisha...!

Act I: Εξ ευωνύμων, Καίτη και Ράνια...

Κείμενο: Ραλού
Φωτογραφίες: H.Constantinos

35 σχόλια:

Νατασα είπε...

Κι αν το νόμισμα έχει 2 όψεις
η αξία του είναι μια

prasino liker είπε...

Οι ιδιες ιστοριες με διαφορετικους πρωταγωνιστες.
Καλο υπολοιπο καλοκαιρι.

P. Kapodistrias είπε...

Κατά τον Σολωμό

"πολλοί 'ναι οι δρόμοι πόχει ο νους"!...

ralou είπε...

Ας πέσει επιτέλους η νύχτα...
Τα όνειρα είναι κι αυτά τζάμπα και ίσως η Ταμάρα να ονειρευτεί τον Γκεόργι της και τον Κούμα της να κάθονται μαζί και να περιμένουν να βγεί ο ήλιος το πρωί.
Καλημέρα.

Alkmini είπε...

καλησπερα μικρε μου
περασα κι απο δω μια βολτα να δω τι κανεις.
ακομα στην Αθηνα?
διακοπουλες? ποτε? (ο τόνος στο πο)
φιλια

dodo είπε...

Σε κρεοπωλείο σε ΑΒ χθες βράδυ ένας άντρας κοντός, κάπως κακοχυμένος, ζητούσε με τα λειψά του ελληνικά από την αφράτη, ελαφρώς υπεροπτική υπάλληλο "δύο ευρώ κιμά"- ένιωσα πάρα πολύ στενάχωρα...

Ανώνυμος είπε...

τώρα θυμήθηκα αυτό που είχε ρωτήσει η Σφίγγα τον Οιδίποδα:

"Μπορείς να αντικρίσεις το μηδέν και να μην αυτοκτονήσεις;"

η κάθε κοινωνία έχει τη δική της Νέμεση......

Ανώνυμος είπε...

ας τολμήσω να πω και κάτι πιο ανάλαφρο:

ένας αλλοδαπός όταν πήγαινε να αγοράσει ψωμί έδινε στον φούρναρη πολλά μικρά κέρματα τα οποία όμως δεν συμπλήρωναν το ακριβές αντίτιμο, πάντα έλειπαν πέντε ή δέκα λεπτά.
Ο φούρναρης τα είχε πάρει στο κρανίο γιατί μέχρι να μετρήσει το ποσό ο πελάτης εξαφανιζόταν, γι αυτό μια μέρα όταν ο πελάτης του έδωσε τα κέρματα, ο φούρναρης προτού παραδώσει τη φρατζόλα έκοψε μια μικρή μπουκίτσα κι αυτό το έκανε κάθε φορά που τον έβλεπε :)

το μεγάλο σόου έγινε όταν ο πελάτης μια μέρα αντί για φρατζόλα αποφάσισε να αγοράσει ένα κουλούρι και ο φούρναρης έκανε την ανάλογη κίνηση, ο πελάτης δυσαρεστήθηκε αλλά τελικά πήρε το κουλούρι που δεν ολοκλήρωσε τον κύκλο του.....:)

Fegia είπε...

Καλημέρα και καλό μήνα φίλε.
Βλέπω ότι από τη στατική (έστω και με διαδοχικές λήψεις) εικόνα περνάμε ολοταχώς και επιτυχώς σε animation.
Υπέροχο και το story και φυσικά η εικόνα.
Συνεχίστε!

H.Constantinos είπε...

Νατάσα, μία, και κάπως πενιχρή...

H.Constantinos είπε...

Prasino liker, οι ίδιες και μάλιστα γνωστές και συνηθισμένες...

H.Constantinos είπε...

Π.Κ., πολλοί, και δίχως τελειωμό!

H.Constantinos είπε...

Ραλού, ευτυχώς που υπάρχουν και τα όνειρα.

H.Constantinos είπε...

Καλησπέρα Θεία Αλίκη! Αργότερα οι διακοπούλες δυστυχώς...

H.Constantinos είπε...

Ντόντε, είναι θλιβερό, αλλά δυστυχώς είναι ακόμη πιό θλιβερό να βλέπεις άλλους να αγοράζουν 12 ευρώ κιμά και να πληρώνουν με πιστωτική κάρτα...

H.Constantinos είπε...

Ηλιογράφε, και το πρόσωπο της Νέμεσης είναι παντού περίπου το ίδιο...

Οπως και οι άνθρωποι, σε όλες τις κοινωνίες είναι σχεδόν ίδιοι. Οι προδιαγραφές και η κατασκευή είναι παντού ίδιες.

H.Constantinos είπε...

Fegia, καλό μήνα και ευχαριστούμε!

Να πώ την αλήθεια το έχω σκεφτεί να το πάω λίγο παραπέρα το θέμα...

P. Kapodistrias είπε...

Καλημέρα με Φως!

kiki είπε...

Ουφ...ούτε να σχολιάσω δεν προλαβαίνω η γυναίκα!
Κλαπ κλαπ κλαπ και πάλι!

tdjm είπε...

Μελαγχόλησα!!!

Ανθρωποι και προβλήματα!!


Πάντως και πάλι μπράβο σας παιδιά!!

H.Constantinos είπε...

Π.Κ., πορτοκαλί αυγουστιάτικο φως τώρα πιά!

H.Constantinos είπε...

Κική, έτσι είναι οι πολυάσχολες γυναίκες!

H.Constantinos είπε...

Tdjm, συνηθισμένα προβλήματα...

dodo είπε...

Παραμένετε εις το κλεινόν ή διακόπτετε ήδη είς τινα παραλίαν;

H.Constantinos είπε...

Ντόντε, παραμένουμε δυστυχώς, αλλά οι λόγοι που μας κρατάνε δεν είναι δυσάρεστοι ευτυχώς!

Alkmini είπε...

Κωνσταντινεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε

dodo είπε...

Κλαπ, κλαπ, κλαπ (ενθουσιώδες χειροκρότημα)!

H.Constantinos είπε...

Θεία Αλίκη μή μου φωνάζετε! Σκιάζομαι!

H.Constantinos είπε...

Ντόντε, μονομελές το κοινό σήμερα 15αύγουστο...!

Alkmini είπε...

Kωνσταντινεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
που εισαι καλεεεεεεεεεεεεεεεεεεε?

kiki είπε...

τεστ

Νατασα είπε...

Αδράνεια
Χμμμ…
_
καλησπέρα πάραυτα

H.Constantinos είπε...

Θεία Αλίκη, ήρθα, ήρθα!

H.Constantinos είπε...

Κική, succesful??

H.Constantinos είπε...

Νατάσα, τέλος αδράνειας! (Λέμε τώρα...)