Θα συμφωνήσω με την Όλγα... Εξαιρετικές φωτό Μ' αρέσει και η απεικόνιση της βροχερής μέρας, ειδικά όταν αυτή είναι ανοιξιάτικη Το δείχνει το ολάνθιστο δεντράκι...
Μακάριο, πράγματι! Και αφέθηκε ήρεμο σε τόσες φωτογραφίες;! (Ο φωτογράφος δεν φοβήθηκε; είναι τόσο εξοικειωμένα με τον άνθρωπο;)
Εξαιρετική σειρά, θέμα και φωτογραφία. Ιδιαίτερες αποτυπώσεις: το μακάριο τσοπανόσκυλλο, οι οριογραμμές των βουνών που διαγράφονται στο βάθος, ο βροχερός καιρός,το γερμένο στο πλάι δένδρο.
Συνήθως τα τσοπανόσκυλα ρίχνονται, αυτό ήταν περίπτωση. Οσο γιά τον φωτογράφο, γιά να έχει το κεφάλι του ήσυχο (ποτέ δεν ξέρεις...), δεν βγήκε από το αυτοκίνητο... Το "through the windscreen" κυριολεκτεί, through the window γιά την ακρίβεια...
trelo typoni o skylos!!!Palia otan o pateras mou me pigaine voltes me ti motosikleta sta xwrafia mas kinigousan ta tsopanoskila.Stamatage ti mixani girize tous evgaze mia tsompaniki kravgi kai mas afinan isixous meta...
Angeliki, αυτό το δράμα το έχω ζήσει με Vespa!!! Εντός και εκτός Αθήνας... Το βλέπεις το άτιμο να πηγαίνει να δαγκώσει τον προφυλακτήρα, χτυπάει και λίγο υποχρεωτικά, προσέχεις μόνο μη το πατήσεις, και σκέφτεσαι απλώς τί θα γινόταν με Vespa...!
Με το συγκεκριμένο συμπαθέστατο, απλώς δεν βγήκα από το όχημα...
Τι τοπίο! Τι σκύλος! Το τρίχωμά του έχει πάρει πλέον το μοτίβο των κλαδιών του έλατου. Μ' αρέσει που έχει τεντωθεί για να σε κοιτάξει χωρίς να σηκωθεί- πολύ μακάριο πράγματι. Αλλά δεν ξέρεις ποτέ. Καλά έκανες και έκατσες μέσα.
Η φωτογραφία με το παγκάκι στη στροφή σου είπα πόσο μου αρέσει;
Μακάριο τσοπανόσκυλο.
26 σχόλια:
Εξαιρετική προσωπογραφία, αποτυπώνει εκπληκτικά την δύναμη, την ομορφιά, αλλά και την βαθιά μοναξιά τού σκληρά εργαζόμενου αγρότη ;-)
πολύ καλές,
μετά σου λένε "σκυλίσια ζωή".......
Μακάρια και τα σκυλιά, ότι αυτών εστί η επικράτεια των ωραίων στιγμών!
Μας παραδίδει μαθήματα ζωής ο φιλαράκος...
Γιατί έχω την εντύπωση οτι μας κοιτά λίγο..αφ'υψηλού;! Μας.. σνομπάρει μου φαίνεται ο σκύλος!!
Θα συμφωνήσω με την Όλγα...
Εξαιρετικές φωτό
Μ' αρέσει και η απεικόνιση της βροχερής μέρας, ειδικά όταν αυτή είναι ανοιξιάτικη
Το δείχνει το ολάνθιστο δεντράκι...
Μακάριο, πράγματι!
Και αφέθηκε ήρεμο σε τόσες φωτογραφίες;! (Ο φωτογράφος δεν φοβήθηκε; είναι τόσο εξοικειωμένα με τον άνθρωπο;)
Εξαιρετική σειρά, θέμα και φωτογραφία.
Ιδιαίτερες αποτυπώσεις: το μακάριο τσοπανόσκυλλο, οι οριογραμμές των βουνών που διαγράφονται στο βάθος, ο βροχερός καιρός,το γερμένο στο πλάι δένδρο.
Σκέτη λατρεία είναι!
Αυτά τα ομιχλώδη τοπία σου είναι μοναδικά!
Ντόντε, επίσης και την μακαριότητα του όχι-πολύ-σκληρά-συνήθως-εργαζόμενου αγρότη!
Ηλιογράφε, ακριβώς. Το "σκυλίσια ζωή" αναφέρεται τώρα πιά στα άλλα, τα κλειδωμένα στα μπαλκόνια...
Π.Κ., είναι να μην ζηλεύει κανείς;;!
Λάκη, ναι, και πρέπει να τα εμπεδώσουμε!
Ολγα, σημασία δεν έδινε! Αφασία!
Logia, ευχαριστώ! Είναι πραγματικά ωραίες αυτές οι αντιθέσεις στη φύση...
Αστρια, ευχαριστώ!
Συνήθως τα τσοπανόσκυλα ρίχνονται, αυτό ήταν περίπτωση.
Οσο γιά τον φωτογράφο, γιά να έχει το κεφάλι του ήσυχο (ποτέ δεν ξέρεις...), δεν βγήκε από το αυτοκίνητο... Το "through the windscreen" κυριολεκτεί, through the window γιά την ακρίβεια...
Μαριέλα, ευχαριστώ!
Και ευτυχώς μάλλον τελείωσε η ιστορία με τα ομιχλώδη, μουχλιάσαμε!
..τα ζηλεύω αυτά τα ζώα.. Καλησπέρα!
Roadartist, κι εγώ το ίδιο...
και λίγος ήλιος δεν θα έβλαπτε... ή μια ξάστερη νύχτα για την ακρίβεια....
Μαριέλα, ξάστερη νύχτα, εννοείται...
Δεν σου όρμηξε; Περίεργο...Έχεις και μια προϋπηρεσία στα σκυλιά... ;-)
Κική, μάλλον δεν θα ορμούσε αυτό, αλλά δεν το έμαθα, γιατί: throught the windscreen, και έχεις το κεφάλι σου ήσυχο...!
trelo typoni o skylos!!!Palia otan o pateras mou me pigaine voltes me ti motosikleta sta xwrafia mas kinigousan ta tsopanoskila.Stamatage ti mixani girize tous evgaze mia tsompaniki kravgi kai mas afinan isixous meta...
Afto ekanes kai si e????:P
Angeliki, αυτό το δράμα το έχω ζήσει με Vespa!!! Εντός και εκτός Αθήνας...
Το βλέπεις το άτιμο να πηγαίνει να δαγκώσει τον προφυλακτήρα, χτυπάει και λίγο υποχρεωτικά, προσέχεις μόνο μη το πατήσεις, και σκέφτεσαι απλώς τί θα γινόταν με Vespa...!
Με το συγκεκριμένο συμπαθέστατο, απλώς δεν βγήκα από το όχημα...
Τι τοπίο! Τι σκύλος! Το τρίχωμά του έχει πάρει πλέον το μοτίβο των κλαδιών του έλατου. Μ' αρέσει που έχει τεντωθεί για να σε κοιτάξει χωρίς να σηκωθεί- πολύ μακάριο πράγματι. Αλλά δεν ξέρεις ποτέ. Καλά έκανες και έκατσες μέσα.
Η φωτογραφία με το παγκάκι στη στροφή σου είπα πόσο μου αρέσει;
Καντάβρ, έγραψε αυτό!! "Το τρίχωμά του έχει πάρει πλέον το μοτίβο των κλαδιών του έλατου."
Δημοσίευση σχολίου