4/5/09
192. Νύχτα αξημέρωτη
Νύχτα αξημέρωτη
Shooting through the Windscreen
Car: Fatal Car
...
Fatal Car: Επιστροφή στο Μπραχάμι...
"Εκείνος, Εκείνη και το κυπαρισσί GLS"
Το τρυφερό δράμα που συγκίνησε ανεπανόρθωτα το βιβλιοτραφές κοινό.
Το αριστούργημα, που προκάλεσε θύελλες αντιδράσεων, αλλά και συγκέντρωσε διθυραμβικές κριτικές από την Brahami Herald Tribune, από την γαλλόφωνη Le Monde Brahamien, ακόμη και από τις πάντα αυστηρές Sourmena Times και Terpsithea Observer.
Επεισόδιο 27: Νύχτα αξημέρωτη
Επίκαιρο όσο ποτέ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
24 σχόλια:
Πόσο αξημέρωτη μπορεί να είναι αυτή η νύχτα....
Ας πάμε λοιπόν και μια βόλτα από το Μπραχάμι.....
Το Γουίντσκρην επανέρχεται πιό μινιμάλ από ποτέ: σκοτεινό, άγριο, μοναχικό- μιά κρυμμένη απειλή.
Από σήμερα στις οθόνες σας!
Φεύγω γιά Μπραχάμι τώρα ;-)
Μαριέλα, αργεί να ξημερώσει στην από'δώ όχθη...
Σας περιμένουμε στο Μπραχάμι, ξεσκονίσαμε, σφουγγαρίσαμε το τριάρι, ανοίξαμε και τις μπαλκονόπορτες να φύγει η μούχλα, πήραμε και καινούργιες γιούκες γιά το μπαλκόνι, ελάτε να σας κεράσουμε λικέρ πικραμύγδαλο!
Ντόντε, στο Windscreen σας περιμένουν εκπλήξεις τις επόμενες μέρες...!
Και στο Μπραχάμι επίσης!
Η τρίτη είναι πολύ τέλεια! Μπράβο σου!!
η καλύτερη εισαγωγή για το συγγραφικό σου ταμπεραμέντο!
Βρε βρε... Τα πιστρόφια του συγγραφέως έχουμε; Καιρός ήταν! Άντε τώρα να δω τι θυμάμαι. Πάλι θα διαβάζω τα προηγούμενα για να θυμηθώ τι έγινε. Άντε χριστιανέ μου παλουκώσου κάτω να το τελειώσεις!!! Μας έσκασες για να δούμε το τέλος!
;-)
GZ, ευχαριστώ! Κι εγώ αυτήν προτιμώ από όλες...
Ηλιογράφε, μου άρεσε κι εμένα ο συνδυασμός...
Σ'ευχαριστώ!
Κική, δεν μπορεί να μη το θυμάσαι το σενάριο! Σκέψου δηλαδή να ήταν Αγκάθα Κρίστι...!
Και δεν θα ξανακάτσει καιρό, θα προχωρήσει...
Κάποια στιγμή -πού θα πάει;;;;;;;- θα δούμε το φως το αληθινό!...
Καλημέρα σου αναστημένη!
πολύ ταλέντο υπάρχει σε φωτογραφικό και συγγραφικό επίπεδο. μπράβο
Π.Κ., νάρθει κι ας αργήσει, δεν πειράζει!
Βαγγέλη, σ'ευχαριστώ!
Πλάνα ζωντανά μα λυπημένα. Μοιάζει η νύχτα να αναβλύζει μοναξιά.
Λάκη, έτσι ακριβώς είναι η ατμόσφαιρα, θλίψη κι ερημιά, αλλά έχει και μιά ομορφιά η νύχτα στην εθνική, πολύ πιό γοητευτική με μόνο τον ήχο της μηχανής -κλειστή πάντα η μουσική...
Δεν υπάρχει ωραιότερη ώρα γιά ταξίδι... (και πιό ασφαλής επίσης)
Πρώτη Καλησπέρα που έτυχε μέσα σε "Νύχτα αξημερωτη":)
Εντυπωσιακά τα "ηλεκτρικά" χρωματιστά φώτα πάνω στη θαμπάδα από την ταχύτητα των αυτοκινήτων, η προοπτική των διαγραμμίσεων του δρόμου, ο μαύρος ουρανός και ο απέναντι λευκός προβολέας. Καλλιτεχνικές φωτογραφίες!
Τα κείμενα σε σειρές, πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέροντα από ότι διαβάζω στα σχόλια, θα επανέλθω άλλη φορά γι' αυτά.
Αστρια, σ'ευχαριστώ!
"Ηλεκτρικά χρωματιστά φώτα" -μου άρεσε αυτό!
Σε περιμένουμε και στο Fatal Car, δεν είναι μακρυά το Μπραχάμι, ένα κλικ δίπλα είναι!
Μα που πήγε το σχόλιό μου; Μάλλον βλακεία θα έκανα!
Σου έγραφα το πρωί λοιπόν, οτι σε ανακάλυψα σήμερα, ως καινούρια στο χώρο και φυσικά θα μείνω φανατική αναγνώστριά σου!
Περιμένω το επόμενο....
Logia, το σχόλιό σου βρίσκεται στο Fatal Car, δηλαδή στο fatalcar.wordpress.com, όπου σε καλωσόρισα στο διαμπερές τρίφατσο τριάρι μας στο Μπραχάμι!
Κι εγώ που νόμισα ότι θα μείνεις φανατική αναγνώστρια της αισθηματικής αυτοκινητικής νουβέλας...
Καλωσόρισες, λοιπόν, στο Windscreen!!
Άψογες και μινιμαλιστικές οι νταλίκες- πάω τώρα και στο αριστούργημα που προτείνει η Le Monde Brehamien.
Δεν είναι λογικό να μπερδεύτηκα; ό,τι κι αν διάβασα με έστειλε κι ό,τι διαβάζω ακόμη, εννοείται πως με στέλνει ακόμη.
Υπομονή να έχεις να διαβάζεις σχόλιά μου
Καντάβρ, ευχαριστώ! -θα χαρούμε να σας δούμε στο Μπραχάμι!
Logia, πολύ μου άρεσε αυτό το σχόλιο! Ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου