Φαντάζομαι ότι κάποτε ο ιδιοκτήτης του θα ηταν όλο περιφάνεια για το καινούργιο απόκτημα. Ποιός ξέρει τι να έγινε και τώρα δεν είναι παρά ένα κουφάρι που σαπίζει.μπορείς να πλάσεις πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες. πολύ όμορφη καταγραφή του θέματος
Βαγγέλη, πραγματικά μπορεί να φαντασθείς διάφορα, και ίσως είναι κι αυτό που κάνει τα ναυάγια να έλκουν γενικά σαν εικόνα και να είναι τόσο πολυφωτογραφημένο θέμα...
Θα ήθελα να δώ ναυάγια από τον δικό σου τον φακό, έτσι όπως αποδίδονται πάντα τα χρώματα, πιστεύω θα είναι πολύ εντυπωσιακό.
Έχω δει ναυάγια αρκετά, λόγω δουλειάς, αλλά τα χειρότερα ναυάγια είναι της ζωής. Αυτά δεν σου αφήνουν χώρο ούτε για σκέψεις ούτε για ποίηση, μόνο θλίψη προκαλούν.. Καλό βράδυ.
Ντόντε, έτσι σταδιακά ολοκληρώνεται η κακομοιριά. Πάντως το τελικό στάδιο είναι που έχει ενδιαφέρον, τα ενδιάμεσα, τα "ντεμί" είναι απείρως πιό καταθλιπτικά...
Ναυάγιο Act I
26 σχόλια:
Φαντάζομαι ότι κάποτε ο ιδιοκτήτης του θα ηταν όλο περιφάνεια για το καινούργιο απόκτημα. Ποιός ξέρει τι να έγινε και τώρα δεν είναι παρά ένα κουφάρι που σαπίζει.μπορείς να πλάσεις πολλές ενδιαφέρουσες ιστορίες.
πολύ όμορφη καταγραφή του θέματος
Δεν είναι πολύ μελαγχολικό το θέαμα ενός σκουριασμένου καραβιού που κινδυνεύει να βουλιάξει;
Πολύ ατμοσφαιρικές φωτογραφίες!
CrazyTourist2
Τελικα το καθε λιμανι εχει τη δικη του ιστορια απο ναυαγια...
Βαγγέλη, πραγματικά μπορεί να φαντασθείς διάφορα, και ίσως είναι κι αυτό που κάνει τα ναυάγια να έλκουν γενικά σαν εικόνα και να είναι τόσο πολυφωτογραφημένο θέμα...
Θα ήθελα να δώ ναυάγια από τον δικό σου τον φακό, έτσι όπως αποδίδονται πάντα τα χρώματα, πιστεύω θα είναι πολύ εντυπωσιακό.
CrazyTourist, ακριβώς, πολύ μελαγχολικό, αλλά και πολύ ατμοσφαιρικό...
Πρέζα, ναι, όλα τα λιμάνια, έχει και στο Πασαλιμάνι ένα στην είσοδο ακριβώς...
φωτογραφίες με πολύ χαρακτήρα! ωραία θα ακολουθήσει και συνέχεια!
ίσως αν μερικές από αυτές ήταν ασπρόμαυρες......(φαντάσου την τελευταία ασπρόμαυρη και τη σημαδούρα να είναι κίτρινη, λέμε τώρα.....)
Μ' αρέσει: βήμα-βήμα η προσέγγιση, η αποκάλυψη τής κακομοιριάς του, σταδιακή...
Έχω δει ναυάγια αρκετά, λόγω δουλειάς, αλλά τα χειρότερα ναυάγια είναι της ζωής. Αυτά δεν σου αφήνουν χώρο ούτε για σκέψεις ούτε για ποίηση, μόνο θλίψη προκαλούν..
Καλό βράδυ.
Μου φαίνεται φυσικό να βλέπω ενα γέρικο σκαρί μισοβουλιαγμένο.
Αυτό που με ενοχλεί είναι περισσότερο η αίσθηση της απώλειας αξιοπρέπειας.
το παθαίνουν αυτό οι γέροι.
δεν είναι που γερνάνε, είναι που χάνουν την λεβεντιά τους.
Καλή η ιδέα του ηλιογράφου...
Ηλιογράφε, ευχαριστώ!
Ναι, θα ακολουθήσει συνέχεια νυχτερινή, όχι πολύ πετυχημένη, αλλά τί να κάνουμε τώρα...
Η ιδέα με την τελευταία ασπρόμαυρη και την σημαδούρα κίτρινη, πολύ καλή! Δεν την φαντάζομαι, την είδα πριν λίγο, μου την έστειλε η Ραλού!!!
Ντόντε, έτσι σταδιακά ολοκληρώνεται η κακομοιριά. Πάντως το τελικό στάδιο είναι που έχει ενδιαφέρον, τα ενδιάμεσα, τα "ντεμί" είναι απείρως πιό καταθλιπτικά...
ρόλοι ζωής, ναι, και δυστυχώς υπάρχουν αρκετά τριγύρω...
Και κάποια από αυτά τα ναυάγια της ζωής δημιουργούν φωτογραφικό ενδιαφέρον σε κάποιους.
Ραλού, ο θάνατος είναι προτιμότερος από την απώλεια αξιοπρέπειας. Καθέτως.
Το είδα πόσο καλή ήταν η ιδέα του Ηλιογράφου...
Είχα ξεχάσει ότι εκτός από μηχανή παραγωγής έμπνευσης, είσαι και μάγισσα του photoshop!
Συγκλονιστικές φωτό, που στοχεύουν στον μέσα εαυτό μας!
Καλό απόγευμα, με διάσωση!
Π.Κ., ίσως εκεί είναι το θέμα και οι εικόνες ναυαγίων έλκουν τόσο, είτε live είτε virtual...
Καλό απόγευμα!
Μελαγχολικά γοητευτικά...
Καλό μήνα
Fegia, αυτό εκπέμπουν τα ναυάγια...
Καλό μήνα!
Ontws melagxolika ta navagia. Omorfes fwto...
Κική, μελαγχολικά αλλά ωραία, ακριβώς...
πω πω δεν τα μπορω αυτα.
καλυτερα αεροπλανα παρα βαπορια, παντα τολεγα εγω.
κριμα και ηταν ομορφο σκαρι.
ανηψουλι μου σ ευχαριστω για τις ευχες σου στο blog μου. να εισαι καλα.
θαυμάζω πολύ κάθε σου ανάρτηση. Γι' αυτό στο σημερινό μου post υπάρχει ένα δώρο που σε περιμένει
Θεία Αλίκη, το κακό με τα αεροπλάνα είναι ότι ως ναυάγια σπάνια έχουν κάποια γοητεία γιατί συνήθως διαλύονται!
Βαγγέλη, το είδα και σε ευχαριστώ πολύ!
συγχαρητηρια για το πολυ καλο μπλογκ...θελω σιγα σιγα να το διαβασω ολο...
Baracunda, σ'ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου