27/5/08

137. Μιά νύχτα στον καταυλισμό Act II

Ενα συγκινητικό οικογενειακό οδηγικό δράμα με φόντο την κοσμοπολίτικη Γλυφάδα.
Μία επική νυχτερινή περιπλάνηση στην χλιδή της Αθηναϊκής Ριβιέρας.
Ενας ύμνος στην συναρπαστική γοητεία του χωρίς όρια ανοιχτού όρίζοντα.
Μία ωδή στην σαγήνη του αέναου ταξιδιού.

Μή το χάσετε!
Από τις Εκδόσεις Fatal Car, σε πολυτελές ιλλουστρασιόν δερματόδετο λεύκωμα, σε όλα τα καλά Nissan Vanette και σε επιλεγμένα Toyota Hiace!

Χορηγός επικοινωνίας: Windscreen
Χορηγός απλώστρας: Δήμος Γλυφάδας

Συνέχεια από το προηγούμενο...

Act II
Τα χαλιά









Shooting through the Windscreen
Car: Fatal Car

27 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

και όμως αυτοί οι άνθρωποι καταφέρνουν και απολαμβάνουν την ζωή περισσότερο από τους δήθεν ευτυχισμένους αθηναίους Ριβιερότες

H.Constantinos είπε...

Βαγγέλη, όχι απλώς συμφωνώ απολύτως, αλλά και επαυξάνω κιόλας... Εχω χρόνια που λέω το ίδιο!

Mariela είπε...

Δεν σε προλαβαίνω....
Θα συμφωνήσω με την αποψή σας παρόλο που διατηρώ μια επιφύλαξη, ξέροντας ότι συχνά τραβάνε μεγάλα ζόρια... Αυτό που σίγουρα γνωρίζουν καλύτερα από μας, είνα τι σημαίνει "ελευθερία ψυχής"... εκτός αν είμαι εγώ πολύ ρομαντική και το βλέπω έτσι!
Όσο για τις φωτό, μ'αρέσει ΠΟΛΥ η τρίτη, και στα χαλιά θα ήθελα να δω και μία πιο κροπαρισμένη.

kiki είπε...

Σαν να λέμε "κελίμια, χαλιά, διαλιέχτεεε..."

H.Constantinos είπε...

Μαριέλα, εκεί στο "ελευθερία ψυχής" είναι το θέμα... Και τα προβλήματα τα δικά τους μάλλον είναι μηδαμινά μπροστά στα δικά μας. Μάλλον αυτοί δεν έχουν ιδέα τί σημαίνει "πρόβλημα".

Δυστυχώς οι φωτό πολύ καλές δεν είναι, και είναι μόνο αυτές... Φαντάσου τις συνθήκες που τραβήχτηκαν through the Windscreen!

H.Constantinos είπε...

Oneiromageiremata, και άνιμαλ πριντ έχουμε, και ζέβρα έχουμε, κι απ'όλα έχουμε!
Και πρέπει να προσθέσω ότι η αισθητική των χαλιών τους, όπως βλέπεις, είναι απόλυτα προσαρμοσμένη στην αισθητική των περισσότερων κατοίκων της Αθηναϊκής Ριβιέρας, ξέρουν αυτοί πού πουλάνε και τί πρέπει να προσφέρουν στον καταναλωτή της περιοχής!

H.Constantinos είπε...

Μαριέλα, ξέχασα: Αυτό που λέω στο κειμενάκι γιά την συναρπαστική γοητεία του χωρίς όρια ανοιχτού ορίζοντα, το εννοώ απολύτως!

Mariela είπε...

Μα έτσι δε πρέπει νάναι ο ανοιχτός ορίζοντας; χωρίς όρια;

Ανώνυμος είπε...

δεν ξέρω αν είναι ελεύθεροι και ωραίοι πάντως το περιβάλλον αυτό το βλέπω εξίσου απειλητικό με το "δικό" μας

faraona είπε...

h.Constantine
ΚΙ ΕΓΩ ΛΕΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ .Αυτοι περνουν μια χαρα!
Μονο που αναρωτιεμαι επισης εδω και χρονια...
Αν μου εφερνε ο γιος η η κορη εναν απο αυτους τους ανθρωπους για γαμπρο η για νυφη...ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΑΚΡΙΒΩΣ?

ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ

dodo είπε...

Τα λούνα παρκ κάνουν εξαιρετικό θέμα φωτογράφησης...

Όσο γιά τα χαλιά, είναι η εποχή τους: έχεις δει πόσα αερίζονται αυτόν τον μήνα σε μπαλκόνια προσόψεως αθηναϊκών πολυκατοικιών;

H.Constantinos είπε...

Μαριέλα, έτσι πρέπει να είναι ο ορίοζοντας, και με αυτή τη λογική εμείς δεν έχουμε καθόλου ορίζοντα. Αυτοί, έχουν...

H.Constantinos είπε...

Ηλιογράφε, σίγουρα δεν είναι ιδανικό το περιβάλλον και στις νομαδικές κοινωνίες, αφού άλλωστε οι ανοιχτοί ορίζοντες προσεγγίζονται ομαδικά και ίσως υποχρεωτικά...

H.Constantinos είπε...

Faraona, θα έκανες ότι ακριβώς θα έκαναν κι αυτοί, άν τους πήγαιναν γιά γαμπρό ή γιά νύφη τον γυιό ή την κόρη σου...
Ο ρατσισμός υπάρχει παντού...

H.Constantinos είπε...

Ντόντε, ακριβώς γι'αυτό ο Δήμος Γλυφάδας ενέκρινε το κονδύλιο γιά την χορηγία απλώστρας!

prasino liker είπε...

Μια αλλη φιλοσοφια ζωης.Δεν μπορουμε να τους καταλαβουμε.Μονο να ευχομαστε η ζωη τους να γινεται ολο και καλυτερη.

Mariela είπε...

Τεμπελιάζεις ε;;;;;
Θα δούμε τίποτα;;;

H.Constantinos είπε...

Μαριέλα, προσπαθώ να σκεφτώ κάποιο ανάλογα περίεργο σκηνικό, αλλά πού να τό'βρω;!

H.Constantinos είπε...

Prasino liker, δεν μπορούμε να την καταλάβουμε, όπως κι αυτοί δεν μπορούν να καταλάβουν την δικιά μας. Ομως η ζωή τους μάλλον γίνεται όλο και πιό δύσκολη σε αυτές τις γεμάτες φράχτες πόλεις.

Mariela είπε...

Μην σκέφτεσαι! just shoot!!

Alkmini είπε...

να σας προσγειωσω λιγο ανωμαλα? επειδη ετυχε να τους γνωρισω μεσα απο τη δουλεια μου, δεν ειναι αυτο που εχουμε ολοι στο μυαλο μας, οι ελευθεροι ωραιοι. δεν θα κατσω να κανω περαιτερω αναλυση, αλλα δεν ειναι ετσι τα πραγματα.
καλη μερα.

Alkmini είπε...

το λιογερμα πολυ ομορφο! ειναι η ωρα που τα χρωματα με καθηλωνουν και υποκλινομαι στη φυση!
και στον μικρο κωνσταντινο ;)

H.Constantinos είπε...

Θεία Αλίκη, ευχαριστώ θερμώς!

Κι εγώ δεν πιστεύω ότι είναι "ελεύθεροι και ωραίοι". Ισως οι κανόνες οι δικοί τους να είναι και αυστηρότεροι από τους δικούς μας, αλλά εμείς βλέποντας το απ'έξω εντοπίζουμε μόνο στο θέμα "ατελείωτο ταξίδι" που έχει μιά γοητεία, πώς να το κάνουμε...

Angeliki είπε...

To stisimo twn fotografiwn m aresei para poli! Eidika i defteri!!! Kati melagxoliko mou kanei;)

H.Constantinos είπε...

Angeliki, ευχαριστώ! Υπάρχει μιά διάχυτη μελαγχολία, άλλο εννοείς εσύ βέβαια, αλλά η κατάσταση είναι όντως θλιβερή...

ΥΓ: Να περνάς πιό συχνά, γιατί μου αρέσει πολύ το avatar!!!

Fegia είπε...

Η σπονδυλωτή καταγραφή σου, με τόσο ενδιαφέροντα, εικαστικό τρόπο, μου θυμίζει κάποιες sequences από τη φωτογραφική έκθεση του Duane Michals στην ομότιτλη ενότητα της έκθεσης, με την οποία συμμετέχει στη Photo Biennale (Θεσσαλονίκη/Μουσείο Φωτογραφίας).

Για το κείμενο τι να πώ...
Η ειρωνία και ο σαρκασμός είναι μια αποτελεσματική (;) στάση απέναντι στη γκλαμουριά της νεοελληνικής πραγματικότητας.
Αν και ο αγώνας είναι άνισος αν σκεφτεί κανείς, ότι τα πρότυπα που πλασάρονται μαζικά από τα ΜΜΕ είναι τόσο ισχυρά που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για τους νέους - κυρίως - να δραπετεύσουν σε πιο χαλαρούς, ανοιχτούς ορίζοντες, όπως οι συγκεκριμένοι που παρουσιάζεις....

H.Constantinos είπε...

Fegia, πιστεύω ότι είναι μία αποτελεσματική στάση, επειδή κάποιες φορές γίνεται αντιληπτή από τα αντικείμενα. Το καταλαβαίνεις επειδή σε ψιλοβρίζουν μερικές φορές... (τα αντικείμενα)
Ο αγώνας όμως, όπως το λες ακριβώς, είναι σίγουρα άνισος. Κι αυτό επειδή τα πρότυπα γίνονται όλο και πιό ισχυρά όσο κατεβαίνει το μορφωτικό επίπεδο. Και το μορφωτικό επίπεδο κατεβαίνει συνεχώς...