αυτό το "τέλμα" το συναντώ καθημερινά, αλλά με τον κατάλληλο φωτισμό και την οπτική γωνία γίνεται πιο υποφερτό, πιο ενδιαφέρον. Πρέπει όμως και να αποφύγουμε τα κουνούπια της θλίψης που ρουφάν το αίμα της σκέψης, όσο μπορούμε.........
η πρώτη φωτογραφία, χειμωνιάτικο τοπίο (χωρίς κουνούπια :) μου αρέσει γιατί αναδεικνύει μέσα από τη στενωπό του αυλακιού, την ευρύτητα του γύρω χώρου! δύο αντιφατικές έννοιες που εναρμονίζονται για μια στιγμή στο χρόνο σαν εραστές με αντικρουόμενους χαρακτήρες.......
Π.Κ., δυστυχώς δεν υπάρχει δυνατότητα υπερνίκησης, παρά μόνο υπερπήδησης με τέρμα γκάζι, τσίτα, χύμα, γιούργια κι όποιον πάρει ο Χάρος! Ευτυχώς, η φωτογραφία έχει την δυνατότητα να μεταφέρει όπου θέλει... Αλλοτε σε μέρη μαγικά κι ονειρεμένα, κι άλλοτε σε ένα τέλμα -αλλά χωρίς να μπορεί να σε βουτήξει μέσα...
Ηλιογράφε, το περιγράφεις τέλεια. Ειδικά στην πρώτη φωτό, εντυπωσιακά θα έλεγα. Το θέμα με το τέλμα είναι να το αντιληφθείς... Συναντώ κι εγώ καθημερινά ανθρώπους βουτηγμένους στη μπίχλα, με την μύτη μέσα στο πρασινωπό νερό και τα κουνούπια φωλιασμένα στα αυτιά τους, που όμως όχι μόνο δεν το αντιλαμβάνονται, αλλά είναι και ευχαριστημένοι...!
Laxanaki, όπως όλοι μας άλλωστε... Και τα τέλματα δεν είναι και γιά πολύ, μία στάση και μάλιστα με τη μηχανή στο ρελαντί γιά μερικά κλικ και πολύ τούς είναι!
Έχω πάει σε χωριά της Κερδίτσας και είδα πολύ μελαγχολικές εικόνες σαν και αυτές... Ειλικρινά, οι φωτογραφίες σου σήμερα, παρόλη τη ζωντάνια τους, μοιάζουν ακίνητες και... Αυτό που είπες στον τίτλο!!
Πολλά φιλιά (έρχομαι με μια βαριά μηχανή να αναστατώσω το τέλμα, βρουυυμμμ!!)
24 σχόλια:
Αχ, αυτά τα τέλματα της καθημερινότητας και της ψυχής μας...
Πώς να τα υπερνικήσουμε...
Μέχρι τότε όμως έχουμε Κωνσταντίνο να τα φωτογραφίζει και να εξισορροπούμε με φωτο-ωραιότητες τη θλίψη που αυτά καθεαυτά μάς δίνουν.
Πολλές ατελμάτιστες Καλημέρες!
..ωραίες φωτό με "δύσκολο" θέμα..!!! πάντα υπάρχει όμως η δυνατότητα να βγούμε από το τέλμα.. αν σκάψουμε ένα αυλάκι??
καλημέρα!!
αυτό το "τέλμα" το συναντώ καθημερινά, αλλά με τον κατάλληλο φωτισμό και την οπτική γωνία γίνεται πιο υποφερτό, πιο ενδιαφέρον. Πρέπει όμως και να αποφύγουμε τα κουνούπια της θλίψης που ρουφάν το αίμα της σκέψης, όσο μπορούμε.........
η πρώτη φωτογραφία, χειμωνιάτικο τοπίο (χωρίς κουνούπια :) μου αρέσει γιατί αναδεικνύει μέσα από τη στενωπό του αυλακιού, την ευρύτητα του γύρω χώρου! δύο αντιφατικές έννοιες που εναρμονίζονται για μια στιγμή στο χρόνο σαν εραστές με αντικρουόμενους χαρακτήρες.......
hmmmmmmmmm...telma....
Κάτι θέλουν να πουν αυτές οι φωτό....
Π.Κ., δυστυχώς δεν υπάρχει δυνατότητα υπερνίκησης, παρά μόνο υπερπήδησης με τέρμα γκάζι, τσίτα, χύμα, γιούργια κι όποιον πάρει ο Χάρος!
Ευτυχώς, η φωτογραφία έχει την δυνατότητα να μεταφέρει όπου θέλει... Αλλοτε σε μέρη μαγικά κι ονειρεμένα, κι άλλοτε σε ένα τέλμα -αλλά χωρίς να μπορεί να σε βουτήξει μέσα...
Ζαχαρούλα, ευχαριστώ! Ναί, μπορούμε να βγούμε. Είτε ήπια, σκάβοντας ένα αυλάκι, είτε κάπως πιό βίαια. Μπορούμε όμως...
Ηλιογράφε, το περιγράφεις τέλεια.
Ειδικά στην πρώτη φωτό, εντυπωσιακά θα έλεγα.
Το θέμα με το τέλμα είναι να το αντιληφθείς... Συναντώ κι εγώ καθημερινά ανθρώπους βουτηγμένους στη μπίχλα, με την μύτη μέσα στο πρασινωπό νερό και τα κουνούπια φωλιασμένα στα αυτιά τους, που όμως όχι μόνο δεν το αντιλαμβάνονται, αλλά είναι και ευχαριστημένοι...!
Angeliki, ναί, τέλμα... Αλλά θα αποστραγγισθεί.
Oneiromageiremata, ναί, 8 εικόνες, 8.000 λέξεις. Σχεδόν νουβέλα!
oμορφο ακομα και το τελμα μεσα απο το φακο του κωνσταντινου!!!!!!!
Θα επαναλάβω προηγούμενο σχόλιό μου και θα πώ ότι ο φακός σου μεταμορφώνει άσχημα πράγματα σε υπέροχες εικόνες!
CrazyTourist2
Δεν θα μπορούσες να βάλεις καλύτερο τίτλο.. Απο ποια περιοχή είναι?
Θέλω να βουλιάξω και στο συγκεκριμένο τέλμα, γιατί σε όλα τα άλλα "τέλματα" το έχω ήδη κάνει :(
Aliki, νάσαι καλά! Το τέλμα, κάθε τέλμα, έχει συνήθως φωτογραφικό ενδιαφέρον. Μόνο φωτογραφικό...
CrazyTourist2, η επανάληψη με κολακεύει πολύ, ευχαριστώ!
Roadartist, είναι κάπου ανάμεσα στην Πύλη Τρικάλων και στην Καρδίτσα.
Laxanaki, όπως όλοι μας άλλωστε... Και τα τέλματα δεν είναι και γιά πολύ, μία στάση και μάλιστα με τη μηχανή στο ρελαντί γιά μερικά κλικ και πολύ τούς είναι!
Εγώ είμαι για πολύυυυυυυ κλαψ κλαψ... πρέπει να βρω αγροτικό να με ξεκολλήσει!!
Έχω πάει σε χωριά της Κερδίτσας
και είδα πολύ μελαγχολικές εικόνες σαν και αυτές...
Ειλικρινά, οι φωτογραφίες σου σήμερα, παρόλη τη ζωντάνια τους, μοιάζουν ακίνητες και...
Αυτό που είπες στον τίτλο!!
Πολλά φιλιά
(έρχομαι με μια βαριά μηχανή να αναστατώσω το τέλμα, βρουυυμμμ!!)
καλημέρες!
Γουστάρω αυτό το στυλ "στην μέση του πουθενά" Η απομόνωση για λίγο καιρό είναι ότι πρέπει!
Laxanaki, θα φέρω το τρακτέρ!
Μετεωρίτη, με βρρρρούμ αναστατώνεται το τέλμα, μόνο!
Constantinos, ακριβώς, ο ανοιχτός ορίζοντας, η απόλυτη ησυχία, και πολύ γκάζι κάτω από το δεξί πόδι είναι αυτό που πρέπει, και όχι μόνο γιά λίγο!
Δημοσίευση σχολίου