..........ο κατάδικος της καθημερινότητας απέδρασε από τη φυλακή της ρουτίνας. Το αντίτιμο όμως είναι πολύ βαρύ, περπατά μόνος του στο κρύο, χωρίς κάλυψη, χωρίς συντροφιά, σε τούτη τη λευκή και παγωμένη έρημο, για μια στιγμή σκέφτηκε ότι τα όνειρά του τον πρόδωσαν αλλά θα συνεχίσει, αυτά τα μακρινά φώτα είναι η ύστατη ελπίδα του, όχι δε θα το βάλει κάτω ακόμη κι αν αποδειχθούν ως αντικατοπτρισμός, αυτά τα φώτα υπάρχουν αν όχι σε αυτή την ερημιά, τότε σίγουρα φωτίζουν τη ψυχή του.....είναι η καλημέρα που λες χωρίς να περιμένεις κάποιο αντίτιμο, χωρίς να ζητήσεις κάποια χάρη, χωρίς να μετράς τα λόγια σου, χωρίς να υποψιάζεσαι ότι ίσως δεν αξίζει να τη πεις......
Αφοπλιστικά ωραίες φωτογραφίες. Κάθε φορά μπαίνω σε μια καταπληκτική έκθεση φωτογραφίας. Τι ποίηση της ομίχλης είναι αυτή!!! Συγχαίρω και χαιρετώ. Καλές Απόκριες!!!
Μετεωρίτη, εγώ δηλαδή γιατί τόση ατυχία;! Εμένα δηλαδή, τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα στα βουνά, γιατί να μή μου τύχει μιά φορά αρκούδα να την φωτογραφίσω through the Windscreen??!! Μόνο αλεπούδες, κι εκείνες νύχτα!
16 σχόλια:
Ζευγάρια μάτια πορτοκαλιά φωτίζουν τη νύχτα! Λιώνουν με τη ματιά τους αυτό το χιονι που ήρθε και στάθηκε στο πέρασμά τους...Μάτια ακτινοβόλα...
ομορφες ανατριχιαστικα.
Oneiromageiremata, μάτια σπινθηροβόλα, μάτια διαπεραστικά, επικίνδυνα, τα μάτια του Πνεύματος της Λίμνης...
Aliki, ευχαριστώ!
Ακόμη αισθάνομαι εκείνη την ανατριχιαστική παγωμένη υγρασία...
..........ο κατάδικος της καθημερινότητας απέδρασε από τη φυλακή της ρουτίνας. Το αντίτιμο όμως είναι πολύ βαρύ, περπατά μόνος του στο κρύο, χωρίς κάλυψη, χωρίς συντροφιά, σε τούτη τη λευκή και παγωμένη έρημο, για μια στιγμή σκέφτηκε ότι τα όνειρά του τον πρόδωσαν αλλά θα συνεχίσει, αυτά τα μακρινά φώτα είναι η ύστατη ελπίδα του, όχι δε θα το βάλει κάτω ακόμη κι αν αποδειχθούν ως αντικατοπτρισμός, αυτά τα φώτα υπάρχουν αν όχι σε αυτή την ερημιά, τότε σίγουρα φωτίζουν τη ψυχή του.....είναι η καλημέρα που λες χωρίς να περιμένεις κάποιο αντίτιμο, χωρίς να ζητήσεις κάποια χάρη, χωρίς να μετράς τα λόγια σου, χωρίς να υποψιάζεσαι ότι ίσως δεν αξίζει να τη πεις......
Fargo:)
Ηλιογράφε...
Ω!!!
Δηλώνω, εντυπωσιασμένος!!!
Angeliki, to the point!!!
Αφοπλιστικά ωραίες φωτογραφίες. Κάθε φορά μπαίνω σε μια καταπληκτική έκθεση φωτογραφίας. Τι ποίηση της ομίχλης είναι αυτή!!!
Συγχαίρω και χαιρετώ. Καλές Απόκριες!!!
Π.Κ., είναι τιμή μου ένα τέτοιο σχόλιο από κάποιον με τόση άποψη, ευχαριστώ! Καλές Απόκριες!
Καλό μήνα, καλή άνοιξη με όμορφες εμπνεύσεις! Τώρα περιμένουμε να βάλεις και ανοιξιάτικα τοπία :) Γιατί πολύ ομίχλη, χιόνι τελευταία, φιλιά!
ώπα!
μου θύμισες ταξίδι στη Φλώρινα-Καστορία-Απρίλη μήνα-τυλιγμένο στην ομίχλη...
Ορκίζομαι πως είδα μία γιγάντια (λέμε τώρα) αρκούδα να διασχίζει το δρόμο.
Παγώσαμε.
Όχι από το κρύο...
(φιλούρες!)
Καλο μηνα χωρις ομιχλη .Αν και ειναι καταπληκτικες φωτογραφιες.Παντα επιθυμω να βρεθω Χριστουγεννα σε ενα τετοιο μερος.
Roadartist, καλό μήνα και καλή Ανοιξη! Γιά να δούμε πώς θα πάει ο καιρός τον Μάρτη τον παλουκοκάφτη...
Μετεωρίτη, εγώ δηλαδή γιατί τόση ατυχία;! Εμένα δηλαδή, τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα στα βουνά, γιατί να μή μου τύχει μιά φορά αρκούδα να την φωτογραφίσω through the Windscreen??!! Μόνο αλεπούδες, κι εκείνες νύχτα!
Prasino liker, καλό μήνα! Γιά να δούμε, έτσι που τάχει παίξει ο καιρός, μήν έχουμε ομίχλες τον Απρίλιο!
Δημοσίευση σχολίου