Υπήρχε ένα απέναντι στην Ερέτρια, μού το θυμίζουν οι φωτογραφίες σου. Μόνον η άποψη τής πρώτης φωτογραφίας με μπερδεύει- να υπήρχαν άραγε τότε αυτά τα ωραία γαλάζια βουνά ή να προέκυψαν αργότερα; :-))
Ηλιογράφε, Elena, Εχω ακούσει ότι παλιά (`70s υποθέτω) ήταν φοβερό. Τώρα δείχνει κάπως υποβαθμισμένο, αλλά πάντα ενδιαφέρον λόγω θέσης, όσο γιά το ονοματάκι συνεχίζει να σκοτώνει!
Ήταν πετυχημένο δημιούργημα ιδιωτικής πρωτοβουλίας τής εποχής τής γενικότερης τουριστικής "αξιοποίησης"- με πρότυπο, υποθέτω, τις μονάδες τύπου Club Méditerranée. Αργότερα περιήλθε στον τοπικό δήμο και στο σχετικό χάλι, αλλά φαίνεται ότι τώρα έχει εκμισθωθεί σε ιδιωτική επιχείρηση.
Πάει προς νησί του εφιάλτη προοδευτικά... Δεξιά από το ημικυκλικό ντουβάρι, είχε έναν υπέροχο πράσινο κάδο σκουπιδιών, σακούλες και διάφορα, αλλά τα έκοψα -μάλλον κακώς...
επειδή είμαι στρίγγλα..... και δεν ανέχομαι "συμπαγές περίφραγμα".. εκτός διατάξεων κτηριοδομικού κανονισμού... ( και πάλι υπερβάλουν... 1.5 μ από τη στάθμη αδιαμόρφωτου φυσικού εδάφους)... να πω... το γαμ...νε το νησάκι... ) τα όνειρα θα 'ρθουν... αν υψώσουμε φωνή στις παραβάσεις... ΒΛΕΠΩ μόνο τις αρχικές φωτο... και μου αρέσει ο τόπος...
Σ'ευχαριστώ Κωνσταντίνε! To drive to live, live to drive είναι παράφραση από στίχο ενός πολύ παλιού χεβυμεταλάδικου συγκροτήματος (ride to live, live to ride). Το year of the cat είναι τραγούδι του Al Stewart.
Kyriayf, Επί χούντας που έγιναν όλα αυτά τα διάφορα τουριστικά υπήρχαν τα δικά μας τα παιδιά, οι χουντικοί. Τώρα, μπορεί να μήν υπάρχει χούντα, αλλά τα δικά μας τα παιδιά υπάρχουν ακόμα, και θα υπάρχουν, for ever and ever, αμήν. Η μόνη διαφορά είναι στο τυπικό... Ποιός να διαμαρτυρηθεί...; Αυτός που θέλει να διοριστεί...;
Ηλιογράφε, Το year of the cat του Al Stewart ηταν, είναι και θα είναι από τα best, έχω και το LP που κάνει κριτς κριτς από τότε, από το πολύ παίξιμο...
Το Νησί των Ονείρων...
19 σχόλια:
Που είναι αυτό να πάμε κι εμείς;
Υπήρχε ένα απέναντι στην Ερέτρια, μού το θυμίζουν οι φωτογραφίες σου. Μόνον η άποψη τής πρώτης φωτογραφίας με μπερδεύει- να υπήρχαν άραγε τότε αυτά τα ωραία γαλάζια βουνά ή να προέκυψαν αργότερα; :-))
Oneiromageiremata,
Στην Ερέτρεια, δίπλα στο λιμάνι!
Πιασάρικο όνομα, Ε;
Dodos,
Ναι, είναι αυτό το μικρό πεζονήσι στην Ερέτρεια!
Δεν θυμάμαι άν υπήρχαν αυτά τα βουνά πρίν τους μεγάλους σεισμούς της ιουράσιας περιόδου, ήμουν μικρός τότε!
Η λήψη είναι από το ferry, και το αλλάζει το τοπίο κάπως.
Ναι έχεις δίκιο.....πολύ καλύτερα από τη μπλογκόσφαιρα :))))
Κατι θα ξερουν παντως για να το ονομασουν ετσι.... ε?
Πιασαρικο οντως το ονοματακι!!
Ηλιογράφε,
Elena,
Εχω ακούσει ότι παλιά (`70s υποθέτω) ήταν φοβερό. Τώρα δείχνει κάπως υποβαθμισμένο, αλλά πάντα ενδιαφέρον λόγω θέσης, όσο γιά το ονοματάκι συνεχίζει να σκοτώνει!
Ήταν πετυχημένο δημιούργημα ιδιωτικής πρωτοβουλίας τής εποχής τής γενικότερης τουριστικής "αξιοποίησης"- με πρότυπο, υποθέτω, τις μονάδες τύπου Club Méditerranée. Αργότερα περιήλθε στον τοπικό δήμο και στο σχετικό χάλι, αλλά φαίνεται ότι τώρα έχει εκμισθωθεί σε ιδιωτική επιχείρηση.
Δε μου φαίνεται και πολύ ονειρεμένο πάντως :-/
Dodos,
Στον Δήμο, έ...;
Α, γι' αυτό.
Δεν το ήξερα αυτό.
Υποθέτω ότι ο ιδιώτης έχει κάνει αυτή την υπέροχη faux λιθοδομή...
Nosy,
Ε, ναί... Κι όμως, είχε όλα τα φόντα... Από όνομα πάντως σκοτώνει!
Η... εκτυφλωτική faux λιθοδομή ανήκει βεβαίως σε νεότερη οικοδομική φάση, όπως- μάλλον- και ο δήθεν μύλος τής τρίτης φωτό.
Πάει προς νησί του εφιάλτη προοδευτικά...
Δεξιά από το ημικυκλικό ντουβάρι, είχε έναν υπέροχο πράσινο κάδο σκουπιδιών, σακούλες και διάφορα, αλλά τα έκοψα -μάλλον κακώς...
επειδή είμαι στρίγγλα.....
και δεν ανέχομαι "συμπαγές περίφραγμα".. εκτός διατάξεων κτηριοδομικού κανονισμού... ( και πάλι υπερβάλουν... 1.5 μ από τη στάθμη αδιαμόρφωτου φυσικού εδάφους)... να πω... το γαμ...νε το νησάκι... )
τα όνειρα θα 'ρθουν... αν υψώσουμε φωνή στις παραβάσεις...
ΒΛΕΠΩ μόνο τις αρχικές φωτο... και μου αρέσει ο τόπος...
φιλιά
:)
Σ'ευχαριστώ Κωνσταντίνε! To drive to live, live to drive είναι παράφραση από στίχο ενός πολύ παλιού χεβυμεταλάδικου συγκροτήματος (ride to live, live to ride).
Το year of the cat είναι τραγούδι του Al Stewart.
Kyriayf,
Επί χούντας που έγιναν όλα αυτά τα διάφορα τουριστικά υπήρχαν τα δικά μας τα παιδιά, οι χουντικοί.
Τώρα, μπορεί να μήν υπάρχει χούντα, αλλά τα δικά μας τα παιδιά υπάρχουν ακόμα, και θα υπάρχουν, for ever and ever, αμήν.
Η μόνη διαφορά είναι στο τυπικό...
Ποιός να διαμαρτυρηθεί...;
Αυτός που θέλει να διοριστεί...;
Ηλιογράφε,
Το year of the cat του Al Stewart ηταν, είναι και θα είναι από τα best, έχω και το LP που κάνει κριτς κριτς από τότε, από το πολύ παίξιμο...
Μ αρέσει αυτό το ηφαίστειο που ετοιμάζεται να πετάξει συννεφένια λάβα, πάνω στο ζαχαρενιο περιτύληγμα των ονείρων μας.
Ralou,
Ούτε που μου πέρασε από το μυαλό ότι μοιάζει με ηφαίστειο...
Ομως, μοιάζει...
λατρεμενη μου ευβοια...
Δημοσίευση σχολίου