Kyriayf, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από νυχτερινό ταξίδι με πανσέληνο. Και το ιδανικό είναι βέβαια με cabriolet, ανοιχτό εννοείται, και με αναμμένο το καλοριφέρ, επίσης εννοείται. Οι μηχανές δεν ενδείκνυνται, λόγω κράνους.
Στην Πάτρα, ήλιος και φεγγάρι έβγαιναν από τα βουνά και έδυαν στη θάλασσα. Εδώ ήλιος και φεγγάρι βγαίνουν απο θάλασσα και δύουν στα βουνά. Σπάνια βλέπω εδώ δύση στη θάλασσα...Αποζημιώνομαι με τις ανατολές!
12 σχόλια:
Πολύ μού αρέσουν οι δύο σκοτεινές: η σελήνη μέσα στα σύννεφα.
Και η κάτω, βεβαίως, φως φυσικό με φως τεχνητό αντιπαρατίθενται...
Εμένα πάλι μου αρέσει ο δρόμος.
Πάντα τους δρόμους προτιμούσα.
Εμένα πάλι μου αρέσει ο δρόμος.
Πάντα τους δρόμους προτιμούσα.
Dodos,
Ακριβώς, η διαφορά του φυσικού γαλαζωπού λευκού με το τεχνητό πορτοκαλί. Αυτή που κάνει ακόμα και μία διασταύρωση να δείχνει ωραία.
Μαρω_κ,
Εχω κι εγώ κάτι με τους δρόμους. Κάθε είδους δρόμους, ειδικά την νύχτα. Φαίνεται άλλωστε...
Περιμένεις την πανσέληνο κάθε μήνα Κωσταντίνε ε; Εμένα μου ξέφυγε...Πανέμορφες!
Oneiromageiremata,
Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από την πανσέληνο, πώς τα κατάφερες εσύ; Ε;
εμενα παλι, γιατι μου αρεσει η φωτο στην θαλασσα????
τρωω ενα κοληματακι με το νερο...
;)
Καλημερα
Elena, στη θάλασσα πετυχαίνει η σωστή αντανάκλαση, η σωστή φεγγαρόσκαλα
ζώντας στα δυτικά, έβλεπα τα φεγγάρια να δύουν στο Ιόνιο...(ανατέλει πάντα από τα βουνά)
μου "έδειξες" φεγγαροανατολή στο νερό... πολύ μ' αρεσε!!!
αλλά η φωτό του δρόμου, με "έστειλε"...
:)
Kyriayf, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από νυχτερινό ταξίδι με πανσέληνο.
Και το ιδανικό είναι βέβαια με cabriolet, ανοιχτό εννοείται, και με αναμμένο το καλοριφέρ, επίσης εννοείται.
Οι μηχανές δεν ενδείκνυνται, λόγω κράνους.
Στην Πάτρα, ήλιος και φεγγάρι έβγαιναν από τα βουνά και έδυαν στη θάλασσα. Εδώ ήλιος και φεγγάρι βγαίνουν απο θάλασσα και δύουν στα βουνά. Σπάνια βλέπω εδώ δύση στη θάλασσα...Αποζημιώνομαι με τις ανατολές!
Oneiromageiremata, ως νυχτερινός τύπος, δεν τα πάω καλά με τις ανατολές... Με τη δύση όμως, τα πάω περίφημα, δεν μπορείς να πείς;!
Δημοσίευση σχολίου